Zatrudniona w Zakładzie Językoznawstwa Stosowanego IFP na stanowisku profesora UWr. Przedmiotem jej wcześniejszych zainteresowań badawczych było przyswajanie polskiego systemu fonologicznego przez dziecko. Z tego okresu pochodzą dwie główne prace autorki: „Dialogowy test artykulacji” (2000) oraz książka „Rozwój sprawności artykulacyjnej dziecka w wieku przedszkolnym” (2001). Zajmuje się problematyką praktycznej stylistyki we współczesnej polszczyźnie. Jest współautorką książek: „Polszczyzna na co dzień” (2006), „Sztuka pisania” (2008), „Jak pisać i redagować?” (2009). Interesuje ją akwizycja języka polskiego jako obcego na płaszczyźnie fonetycznej i stylistycznej. Jest autorką podręcznika do nauki wymowy polskiej pt.: „Szura szumi i szeleści. Ćwiczenia fonetyczne nie tylko dla cudzoziemców” (2010, 2014). Prowadzi zajęcia m.in. z kultury języka polskiego, praktycznej stylistyki, lingwistycznych podstaw logopedii, nauczania wymowy polskiej jako obcej. Wykłada także językoznawstwo ogólne. Jest lektorką języka polskiego jako obcego i logopedą. Uczestniczyła w międzynarodowym projekcie badawczym GeWiss. W 2014 roku ukazała się jej monografia: „Niepłynnność wypowiedzi w oficjalnej odmianie polszczyzny. Propozycja typologii”. Współtworzy Pracownię Polszczyzny Mówionej, w której realizowane są projekty naukowe, dydaktyczne i popularnonaukowe (www.ppm.uni.wroc.pl).